آئین مستان

با دل بی قرار می گم آقا

به سوی این دیار نیا نیا

تو دلم یه دنیا حرف بی جوابه

غصه ی دل من کودک ربابه

بخاطر دل رقیه ات نیا نیا نیا نیا

نزار بره زینب اسارت نیا نیا نیا نیا

وای وای وای وای

میون شهر غم چه بی کسم

برای غربتت دلواپسم

اینجا حرف مردم،حرف تیر و نیزه است

شهر کوفه پر ازدیده های هرزه است

نزار رقیه بی بابا شه نیا نیا نیا نیا

پای کسی تو خیمه وا شه نیا نیا نیا نیا

وای وای وای وای

نمی دونی که این حرامیا

برا حرم دارن چه نقشه ها

روی نیزه با سنگ،می زنن سرت رو

می زدن تو بازار،حرف دخترت رو

حرمتتو میشکنن آقا نیا نیا نیا نیا

تو رو قسم به جون زهرا نیا نیا نیا نیا

وای وای وای وای

کی می دونه؟ شاید امسال برای ارباب بمیرم

کی میدونه؟ شایدم تشنه و بی آب بمیرم

کی میدونه؟ شاید امشب شب اول٬ میون سینه زدن

کی میدونه؟ یا که فردا شب دوم پیش پاهای حسین

کی میدونه ؟ تو خرابه٬ شب سوم تو عزای گل زیبای حرم

کنار تشت طلا

شایدم بی پر و زخمی زیر آفتاب بمیرم

کی میدونه؟ شاید امسال برای ارباب بمیرم

کی میدونه؟ شایدم تشنه و بی آب بمیرم

کی میدونه؟ شب چهارم شب اشک پسرای دختر شیر خدا

کی میدونه شب بعدش٬ شب گریه برای یادگارای مجتبی

کی میدونه شاید از شرم نگاه مادری

از صورت کبوتری

که مونده توی گهواره

مادری که شیر نداره

تو محرم خوبه مردن٬ اگرم خواب بمیرم

کی میدونه؟ شاید امسال برای ارباب بمیرم

کی میدونه شاید از داغ علی اکبر عشق

 امیر خیبر عشق

شاید از داغ و غم و اشک عمو

شاید از غصه آبی که می ریخت از سپر و مشک عمو

کی میدونه شاید از غصه و سقا علم

شاید از داغ حرم

شاید از داغ دو دستی که گرفت

بوسه از داغی لبهای حسین

مولا حسین جان

آواره ی کوچه ها

لبریز ذکر و دعا

دنبال قدری وفا

دلشوره دارم

دل بی قرارم

اینجا همه منتظرت هستند

تو بی وفایی همه یکدستند

واسه ی قتل تو کمر بستند

تنها پناهم

شد سوز و آهم

تو اِلتهابم

تشنه ی آبم

درد غریبی

 میده عذابم

مولا حسین جان

سلام آل یاسین

سلام آل طاها

 به سالار زینب

حسین جان

یا ثارالله و بن ثاره

از عشق تو ما آواره

 برای تو میگریم

برای تو میسوزم

برای تو میمیرم

 حسین مظلوم یا مولا

هلال غم دمیده

امیر سر بریده

دوباره محرم رسیده

مشکی پوشم این دو ماه و

کاش ببینم قتله گاه و

 محرم شد سر مستم

به این شبها دل بستم

که میگیری تو دستم

 حسین مظلوم یا مولا

خونه هامون سیاه پوشه، بازم چشما اشک خون میباره

سر در خونه ی مجنون، نشونی از داغ لیلی داره

روی بالاترین بیرق، به خط نور اسم علمداره

نمردم تا دیدم هلال ماه غم، شب جمعه اشکم شد از داغت زمزم

روا کرده مولا با آمین زهرا، همه حاجات ما همه سینه زن ها

آی کی حاجت داره، آی کی سرگردونه، آی کی بی درمونه، واااای

ای مجیب المضطر، ای عزیز حیدر، ای شهید بی سر، واااای

واااای غریب مادر

کوچه پس کوچه دل ها رو، نسیم عطر بیرق ها برده

هر کی تو عالم آزاده ست، به ارباب ما ایمان آورده

عالمی از مریضا رو شَفا میده هر کی تربت خورده

دل ما این شبها تو بازار عشقه، همه ش مثل رویاست همه ش کار عشقه

چه عشق شیرینی عجب شور و حالی، محال برگرده کسی دست خالی

آی کی تنها مونده، آی کی قلبش خونه، آی کی بی سامونه، واااای

ای پناه دل ها، ای دوای دردا، ای امید آخر واااای

آی کی حاجت داره، آی کی سرگردونه، آی کی بی درمونه، واااای

ای مجیب المضطر، ای عزیز حیدر، ای شهید بی سر، واااای

واااای غریب مادر

شیعه غوغا میشه وقتی، واسه اربابش مشکی میپوشه

مثل قبله نما میشه، همه پرچمها سمت شیش گوشه

سمت اون کربلایی که، هنوز از گودالش خون میجوشه

ازت ممنونم من که مهمونم کردی، بهت مدیونم من که مجنونم کردی

با این شور و حالم، ایشالا امسالم، غروب عاشورا کنار گودالم

آی که چشما خون شد، آی دلامون پر زد، آی محرم اومد، واااای

ای شه بی لشکر، ای سر بی پیکر، ای شفیع محشر، واااای

واااای غریب مادر

سفیر مولایم، اسیر غم هایم

میان کوفه خدا،  بی کس و تنهایم

مردم کوفه مهر و وفایی به دل ندارن واااای

به راه زینب با مشتی از سنگ چشم انتظارن واااای

دو دست من، بسته روی دارم

ز کینه ها، تشنه، جان سپارم

به یاد زینب، بی قرارم

میا میا کوفه ای حسین جان

به کوفه بشنیدم، ز حنجر و خنجر 

یکی با خنده میگفت، ز غارت معجر

بگویمت من پسر عمو جان به آه و ناله واااای

جان عزیزت نیار به همرات طفل سه ساله واااای

دلهره ام، از قحطی آبه

 غصه ی دل، کودک ربابه

برای قافلت، دل کبابه

میا میا کوفه ای حسین

شده دگر وقت، عزای شاهنشاه 

بزن به سینه بگو، امیری ثار الله

چشام میباره که از دوباره فصل غم اومد واااای

خدا میخونه تو عرش اعلا محرم اومد واااای

محرمت، دل غرق عزا شد

ببین حسین، دل وقف شما شد

 به عشقت، قلبم کربلا شد

میا میا کوفه ای حسین

شده دگر وقت، عزای شاهنشاه 

بزن به سینه بگو، امیری ثار الله

چشام میباره که از دوباره فصل غم اومد واااای

خدا میخونه تو عرش اعلا محرم اومد واااای

محرمت، دل غرق عزا شد

ببین حسین، دل وقف شما شد

 به عشقت، قلبم کربلا شد

میا میا کوفه ای حسین جان